بیست و دو

شیدا (شیدا)
سن فوت: 21
خفه شده: 17 دسامبر 2020
محل سکونت: مهردشت (اصفهان استان، ایران)
قومیت: فارس
فرزندان: هیچ
مرتکب: پدرش
بهانه: دیر رسیدن به خانه

۲۶ آذر ۱۳۹۹، جسد زن جوان مرده ای در حوالی روستای متروک علی آباد در استان اصفهان پیدا شد. پس از اینکه مقامات هویت او را مشخص کردند، پلیس برای ملاقات با خانواده او رفت. گفته می شود در عرض چند دقیقه، پدر شیدا به مأموران گفت که دخترش را کشته است. آشنایان مقتول این قتل را یک قتل ناموسی عنوان کردند.

در ایران غیرعادی نیست که پدران دختران خود را به دلیل “انگیزه های ناموسی” بکشند. چندین دختر توسط پدرانشان کشته شده‌اند که می‌خواستند با مردی به انتخاب خودشان ازدواج کنند، یا مخالف ازدواج قرار گرفته بودند یا مورد تجاوز قرار گرفته بودند. به گفته شاهدان، شیدا به خاطر دیر آمدن به خانه مقصر بوده است.

در ایران، قانون تا حدی بر اساس شرع است، به همین دلیل است که مجازات پدرانی که دختران خود را به خاطر ناموس می‌کشند، بسیار کمتر از کشورهای توسعه‌یافته‌تر و دارای عادلانه‌تر است. سیستم های حقوقی ایران باید ماده 301 قانون مجازات را لغو کند. از دریافت هرگونه سرنخ خوشحالیم!

زن ناشناس
سن فوت: 22
خفه شده: 7 دسامبر 2020
محل اقامت: ذوالفقار (استان ایلام)
قومیت: کرد
فرزندان: –
عامل: برادرش
بهانه: اختلاف خانوادگی

پس از تحویل جسد بی جان یک زن 22 ساله اهل روستای ذوالفقار استان ایلام در بیمارستانی در شهر موسیان، تحقیقات مقامات محلی آغاز شد.

بسیاری از اعضای خانواده دست داشتن در مرگ این زن 22 ساله را رد کردند، به جز برادرش که در اولین بازجویی توسط پلیس اعتراف کامل کرد. او خواهرش را به دلیل درگیری درون خانواده خفه کرده بود.

پس از بررسی های پزشکی قانونی مشخص شد که مرگ مقتول بر اثر خفگی بوده است، پلیس ایران برادر را دستگیر و روانه زندان کرد و به قضات معرفی کرد. اینکه او چه حکمی از دادگاه دریافت کرده است در هیچ کجا یافت نمی شود.

زن ناشناس
سن فوت: 20
ضرب با چکش: 24 تیر 1399
محل سکونت: کوهدشت (استان لرستان، ایران)
قومیت: کرد
فرزندان: –
عامل: پدرش
بهانه: –

روز سه شنبه ۲۴ تیر، زن جوانی در کوهدشتی توسط پدرش با ضربات چکش به کما رفت. او به سرعت به بیمارستان منتقل شد.

متأسفانه نسخه اصلی خبر هرانا دیگر در دسترس عموم نیست. ما از دریافت هر گونه سرنخ خوشحالیم!

ریحانه عامری
سن فوت: 22
ضرب و شتم تا مرگ: 15 ژوئن 2020
محل اقامت: کرمان، ایران
مبدا: ایران
بچه ها: هیچی
عامل: پدرش عبدالله عامری
بهانه: “عزت”

شامگاه یکشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۹ ریحانه عامری ۲۲ ساله حوالی ساعت ۱۱:۳۰ به خانه پدر و مادرش در کرمان می‌آید، به گفته پدرش عبدالله عامری خیلی دیر شده و مشاجره می‌شود.

عبدالله مردی بسیار محافظه‌کار و کم تحمل با کلکسیونی از چاقوها و تبرها است و در کشوری زندگی می‌کند که اگر قتل به خاطر «ناموس» صورت گرفته باشد، قضات و ملاها پدرانی را که دخترانشان را می‌کشند، سخت مجازات نمی‌کنند.

او یک بار دخترش را با میله آهنی چنان ضربه زده بود که بدن دخترش کاملاً کبود شده بود. خواهرش می توانست به موقع او را از دستان بد پدرشان رها کند.

این خواهر روز دوشنبه حوالی ساعت هشت و نیم در خانه والدینش را می زد، اما کسی جواب نداد. خودش را رها کرد و دید هرج و مرج است، در اتاق ریحانه قفل شده بود، منتظر ماند تا پدر و مادرش بفهمند چه اتفاقی افتاده است.

فرض بر این است که پدرش ابتدا به خانه آمد، اما با دیدن چشمان بی اعتماد دخترش فرار را انتخاب کرد.

مدتی نگذشت که مادر به خانه آمد و دو نفری وارد اتاق ریحانه شدند و در آنجا لباس های خون آلود و پاشیده شدن خون روی دیوارها مشاهده کردند.

با پلیس تماس گرفته شد و متوجه شدند که رد خون به خودروی پدر منتهی می شود. به گفته پلیس اطلاعات ردیابی شده از تلفن همراه وی نشان می دهد که وی در روستای مجاور بوده و در بازگشت به خانه او را دستگیر کرده اند.

با وجود اینکه پلیس آثار خون را در صندوق عقب خودرو پیدا کرد، اما وی هرگونه اطلاع از محل اختفای دخترش را انکار کرد.

پلیس تا ساعت 11 شب به جست‌وجوی جسد ریحانه ادامه داد، سپس طبق شایعات، عبدالله با افتخار اعتراف کرد که دخترش را به قتل رسانده است.

او مأموران را به جایی که دخترش را رها کرده بود برد، جایی در یک نقطه باز در حومه شهر.

اگر عبدالله در آلمان مرتکب این اعمال می شد، احتمالاً بیش از 20 سال حبس از قضات می گرفت.