ریحانه عامری
سن فوت: 22
ضرب و شتم تا مرگ: 15 ژوئن 2020
محل اقامت: کرمان، ایران
مبدا: ایران
بچه ها: هیچی
عامل: پدرش عبدالله عامری
بهانه: “عزت”
شامگاه یکشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۹ ریحانه عامری ۲۲ ساله حوالی ساعت ۱۱:۳۰ به خانه پدر و مادرش در کرمان می‌آید، به گفته پدرش عبدالله عامری خیلی دیر شده و مشاجره می‌شود.
عبدالله مردی بسیار محافظه‌کار و کم تحمل با کلکسیونی از چاقوها و تبرها است و در کشوری زندگی می‌کند که اگر قتل به خاطر «ناموس» صورت گرفته باشد، قضات و ملاها پدرانی را که دخترانشان را می‌کشند، سخت مجازات نمی‌کنند.
او یک بار دخترش را با میله آهنی چنان ضربه زده بود که بدن دخترش کاملاً کبود شده بود. خواهرش می توانست به موقع او را از دستان بد پدرشان رها کند.
این خواهر روز دوشنبه حوالی ساعت هشت و نیم در خانه والدینش را می زد، اما کسی جواب نداد. خودش را رها کرد و دید هرج و مرج است، در اتاق ریحانه قفل شده بود، منتظر ماند تا پدر و مادرش بفهمند چه اتفاقی افتاده است.
فرض بر این است که پدرش ابتدا به خانه آمد، اما با دیدن چشمان بی اعتماد دخترش فرار را انتخاب کرد.
مدتی نگذشت که مادر به خانه آمد و دو نفری وارد اتاق ریحانه شدند و در آنجا لباس های خون آلود و پاشیده شدن خون روی دیوارها مشاهده کردند.
با پلیس تماس گرفته شد و متوجه شدند که رد خون به خودروی پدر منتهی می شود. به گفته پلیس اطلاعات ردیابی شده از تلفن همراه وی نشان می دهد که وی در روستای مجاور بوده و در بازگشت به خانه او را دستگیر کرده اند.
با وجود اینکه پلیس آثار خون را در صندوق عقب خودرو پیدا کرد، اما وی هرگونه اطلاع از محل اختفای دخترش را انکار کرد.
پلیس تا ساعت 11 شب به جست‌وجوی جسد ریحانه ادامه داد، سپس طبق شایعات، عبدالله با افتخار اعتراف کرد که دخترش را به قتل رسانده است.
او مأموران را به جایی که دخترش را رها کرده بود برد، جایی در یک نقطه باز در حومه شهر.
اگر عبدالله در آلمان مرتکب این اعمال می شد، احتمالاً بیش از 20 سال حبس از قضات می گرفت.
